Dziś omówimy szerzej żeliwo stopowe, jego rodzaje, właściwości, skład oraz zastosowania. Żeliwo, jak wiemy z tekstu Czym różni się staliwo od żeliwa?, to najliczniej reprezentowana grupa wysokowęglowych, odlewniczych stopów żelaza (Fe). Konkretniej, są to stopy żelaza z węglem, w których zawartość węgla wynosi powyżej 2%, z maksymalną zawartością wahającą się w przedziale od 3,8% do 6,7%.
Węgiel może występować w żeliwie w postaci grafitu, albo być związany z żelazem pod postacią węglika żelaza (Fe3C), czyli cementytu, którego twardość oscyluje pomiędzy twardością korundu i diamentu. Występowanie konkretnej fazy węgla zależy od szybkości chłodzenia i składu chemicznego stopu.
Żeliwo stopowe jest żeliwem wzbogaconym o dodatki stopowe, dzięki którym wzrasta odporność żeliwa na działanie czynników atmosferycznych, chemikaliów, wysokich temperatur, ścieranie, itp.
Dodatki w postaci krzemu, niklu, chromu, molibdenu, aluminium i innych pierwiastków, pozwalają na modyfikację właściwości chemicznych i fizycznych konkretnych stopów, a tym samym dostosowanie ich do specyficznych wymagań stawianych przez odbiorców odlewów.
Liczba gatunków żeliwa stopowego jest bardzo duża i można klasyfikować je w różny sposób:
Żeliwo otrzymuje się przetapiając surówkę z dodatkami złomu stalowego lub żeliwnego w piecach zwanych żeliwiakami.
Do żeliw stopowych wprowadzane są dodatki stopowe, występujące niezależnie od domieszek. Wspomniane wyżej pierwiastki są dodawane w celu polepszenia właściwości użytkowych żeliw, takich jak:
Ich skład chemiczny jest dobierany w sposób, który pozwala na zachowanie odpowiedniej struktury i właściwości. Z tego powodu należy ze szczególną uwagą dobierać dodatki o działaniu grafityzującym i zabielającym.
Konkretne żeliwo stopowe, zależnie od składu i warunków pracy, może uzyskać odpowiednie właściwości dzięki poszczególnym dodatkom stopowym.
Ze względu na dużą liczbę żeliw stopowych, włączając te znormalizowane, nie sposób omówić je całościowo. Zamiast tego posłużymy się przykładami. Na wybranych, najpopularniejszych pierwiastkach stopowych, omówimy ich wpływ i zastosowania.
Jak już wspomniano, najbardziej rozpowszechnionym podziałem żeliw stopowych jest ten, którego kryterium jest określone przez właściwości odlewu. Zgodnie z PN-88/H-83144 dzieli się je więc na żeliwo odporne na korozję, żeliwo odporne na ścieranie i żeliwo żaroodporne.
To grupa żeliw, odpornych na niszczenie materiałów w ramach ekspozycji na zewnętrzne czynniki. Ten typ żeliw jest zdominowany przez żeliwa wysokochromowe i chromowo-niklowe. W jego ramach wyróżniamy też żeliwa z dodatkiem niklu i molibdenu stabilizujące odporny na korozję austenit poprzez dodatek krzemu, chromu lub aluminium, tworzących odporną na korozję warstwę na powierzchni odlewu.
Ten typ żeliw stopowych jest odporny na ubytek masy, objętości lub grubości na skutek ścierania wierzchniej warstwy elementów, które ze sobą współpracują. Takie właściwości mają na przykład żeliwa niklowe, wysokochromowe i wysokomanganowe.
Chociażby niestopowe żeliwo szare odznacza się niewielką żaroodpornością, na której polepszenie wpływa dodatek stopowy, na przykład w formie chromu lub krzemu.
W tej kategorii na szczególną uwagę zasługują:
Żeliwa stopowe zyskują zastosowanie w wielu branżach i gałęziach przemysłu, zależnie od właściwości konkretnego stopu.
Odlewy żeliwne stopowe można znaleźć na przykład: